بدنیا آمدن علی(علیه السلام) در کعبه، فضیلت یا توهین؟!

پاسخ شبهه:

اولاً: باید به شبهه کننده یادآور کرد که کاسه داغتر از آش نشود، خدایی که صاحب کعبه است، وقتی فاطمه بنت اسد علیها السلام را برای تولد فرزندش می پذیرد و  عنایت و کرامت خاصّ خود را شامل حال او میکند و به خاطر همان عنایت، او را در مقدّسترین مکان به دنیا آورد و اتفاقات آن زایمان را مدیریت کرده تا خانه اش ناپاک نگردد.

ثانیاً: به صراحت توضیحات خود علمای عامه در ذیل  آیه قرآن میبینیم که امکان دارد زنانی باشند که در همین دنیا فرزند بدنیا بیاورند ولی به خواست خدا دچار خونریزی و ناپاکی نگردند:

  (وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ)(آل عمران/42)

• حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ، ثنا الْهَيْثَمُ بْنُ يَمَانٍ، ثنا الْحَكَمُ، عَنِ السُّدِّيِّ، (يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ)مِنَ الْحَيْضِ، قَالَ أَبُو مُحَمَّدٍ: وَرُوِيَ عَنْ عِكْرِمَةَ، نَحْوُ ذَلِكَ.[1]
• قَوْله تَعَالَى: (وَإِذ قَالَت الْمَلَائِكَة يَا مَرْيَم) أَي: وَاذْكُر إِذْ قَالَت الْمَلَائِكَة: (يَا مَرْيَم إِن الله اصطفاك) اختارك وطهرك من الْحيض وَالنّفاس،[2]
• … وَثَالِثُهَا: طَهَّرَهَا عَنِ الْحَيْضِ، قَالُوا: كَانَتْ مَرْيَمُ لَا تَحِيضُ…[3]
• قَوْلُهُ تَعَالَى: (إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاكِ) أَيِ اخْتَارَكِ، وَقَدْ تَقَدَّمَ . (وَطَهَّرَكِ) أَيْ مِنَ الْكُفْرِ، عَنْ مُجَاهِدٍ وَالْحَسَنِ. الزَّجَّاجُ: مِنْ سَائِرِ الْأَدْنَاسِ مِنَ الْحَيْضِ وَالنِّفَاسِ وَغَيْرِهِمَا.[4]

اگر این اتفاق برای حضرت مریم علیها السلام افتاده است می تواند به اراده الهی برای دیگران هم تکرار شود، حال آنکه آن شخص مادر مولود کعبه باشد.

ثانیاً: طبق اعتقادات شیعیان مادران ائمه آنها را بدون هیچ خونریزی و ناپاکی بدنیا می آورند:

• سمعت أبا الحسن موسى علیه السلام يقول ـ لما ولد الرضا علیه السلام ـ : إن ابني هذا ولد مختونا طاهرا مطهرا ، وليس من الائمة أحد يولد إلا مختونا طاهرا مطهرا ، ولكنا سنمر الموسى لاصابة السنة واتباع الحنيفية.[5]
• وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُثْمَانَ الْعَمْرِيِّ قَدَّسَ اللَّهُ رُوحَهُ أَنَّهُ قَالَ: وُلِدَ السَّيِّدُ7مَخْتُوناً وَ سَمِعْتُ حَكِيمَةَ تَقُولُ لَمْ يُرَ بِأُمِّهِ دَمٌ فِي نِفَاسِهَا وَ هَكَذَا سَبِيلُ أُمَّهَاتِ الْأَئِمَّةِ:.[6]

————————————————————-

[1] -تفسیر ابن ابی حاتم، ابی حاتم، المحقق: أسعد محمد الطيب، الناشر: مكتبة نزار مصطفى الباز – المملكة العربية السعودية، الطبعة: الثالثة – 1419 هـ ،  ج2، ص647.

[2] – تفسیر السمعانی، ابو المظفر سمعانی، المحقق: ياسر بن إبراهيم وغنيم بن عباس بن غنيم، الناشر: دار الوطن، الرياض – السعودية، الطبعة: الأولى، 1418هـ- 1997م ، ج1، ص317.

[3] – تفسیر کبیر، فخر رازی، الناشر: دار إحياء التراث العربي – بيروت، الطبعة: الثالثة – 1420 هـ، ج8، ص218.

[4] – تفسیر قرطبی، قرطبی، تحقيق: أحمد البردوني وإبراهيم أطفيش، الناشر: دار الكتب المصرية – القاهرة، الطبعة: الثانية، 1384هـ – 1964 م، عدد الأجزاء: 20 ، ج4، ص82.

[5] – کمال الدین، شیخ صدوق، ناشر: اسلاميه‌ تهران ، ج2، ص433.

بحارالانوار، علامه مجلسی، ناشر موسسه وفاه، ج25،ص44.

وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، دار احياء التراث العربي بيروت، ج15، ص164.

[6] – کمال الدین، شیخ صدوق، ناشر: اسلاميه‌ تهران ، ج2، ص433.